Etykiety
Autor:

Przepis na francuski myśliwiec marzeń? Bugatti 110P

Marka Bugatti kojarzy się dziś przede wszystkim z drogimi i luksusowymi autami sportowymi. Mało kto jednak wie, że w dwudziestoleciu międzywojennym słynny konstruktor Ettore Bugatti zamierzał zdobyć również przestworza i stworzyć lekki, niezwykle nowoczesny i awangardowy na tle ówczesnych konkurentów samolot, przeznaczony do bicia rekordów i wyścigów lotniczych oraz mający stanowić podstawę dla konstrukcji nowego samolotu myśliwskiego francuskich sił powietrznych.   

W 1936 roku Bugatti zaczął rozważać możliwość budowy takiej maszyny napędzanej dwoma silnikami stosowanymi w samochodach Bugatti Grand Prix. Oparte były one na jednostce napędowej Typ 50B - rzędowej 8-cylindrówce o pojemności 4,9 litra z doładowaniem i maksymalną mocą 450 KM.

Do pomocy przy tym projekcie Bugatti zaangażował belgijskiego inżyniera Louisa de Monge. Obaj panowie już wcześniej ze sobą pracowali - de Monge użył silnika Bugatti, gdy budował swój własny samolot, Model 7.5. Choć w latach 20-tych ów inżynier opuścił branżę lotniczą, by zająć się bardziej intratnymi zajęciami, to nadal śledził trendy w budowie maszyn latających. Dlatego, kiedy Bugatti zaproponował mu współpracę, nie zawahał się nawet przez chwilę i zabrał do projektowania. Maszynę oznaczono jako Bugatti Model 100P.

Awangardowa konstrukcja

Maszyna ta była jednym z najpiękniejszych samolotów, jakie kiedykolwiek zbudowano i cechowała się wyjątkową aerodynamiką i niespotykanymi rozwiązaniami konstrukcyjnymi. Kadłub, z wyjątkiem wylotów wydechowych spalin silnika, był całkowicie gładki. Zastosowano skrzydła o lekkim skosie do przodu, ogon zaś miał kształt litery Y. Długość kadłuba wynosiła 7,75 m.

 

1. Bugatti 110P miał być najnowocześniejszym francuskim myśliwcem. 

Skrzydło posiadało wielofunkcyjny, samoregulujący się system klap. Zarówno górna, jak i dolna powierzchnia klapy automatycznie przesuwała się w górę lub w dół, aby dostosować się do prędkości samolotu i ustawienia mocy silników (ciśnienia w kolektorze). Przy wysokim ciśnieniu kolektora i bardzo niskiej prędkości klapy ustawiały się w pozycji startowej. Przy niskiej prędkości i niskiej mocy klapy ustawiały się do pozycji lądowania, a podwozie było automatycznie wysuwane. Podczas nurkowania klapy obracały się od siebie, tworząc hamulce aerodynamiczne. Rozpiętość skrzydeł wynosiła 8,2 m.

Aby cała konstrukcja samolotu była sztywna, a jednocześnie lekka, użyto do jej budowy drewna balsy. Poszycie kadłuba i skrzydeł było klejone i składało się z trzech warstw - dwie warstwy sztywnego drewna na zewnątrz i pomiędzy nimi warstwa lżejszego, miękkiego. Masa pustego samolotu wynosiła 1400 kg.

Do napędu Bugatti 100P wykonano dwa specjalne silniki T50B o zmniejszonej masie. Docelowo ich moc miała ulec zwiększeniu z 450 KM do 550 KM każdy. Silniki były ustawione w tandemie za pilotem. Poprzez biegnące po bokach kadłuba dwa wały napędowe i skrzynię redukcyjną, znajdującą się tuż za stopami pilota, napędzały one dwa dwułopatowe, pracujące przeciwbieżnie śmigła. Dość nietypowo rozwiązano system chłodzenia - chłodnice były umieszczone w kadłubie za silnikami, zaś wloty do nich zlokalizowano na krawędziach tylnego usterzenia. Dzięki różnicy ciśnień powietrze wędrowało kanałami do przodu, przechodziło przez chłodnice i wychodziło przez otwory przy nasadzie skrzydła.

Najnowocześniejszy myśliwiec Francji

Budowę prototypu 100P rozpoczęto w 1938 roku w Paryżu, w fabryce zajmującej się produkcją wysokiej jakości mebli. W krótkim czasie stało się oczywiste, że wkrótce wybuchnie wojna. Francji brakowało myśliwców, które mogłyby sprostać nowoczesnym niemieckim maszynom w rodzaju Messerschmitta Bf 109. Francuskie Ministerstwo Lotnictwa uznało więc, że 100P mógłby po pewnych modyfikacjach zostać przekształcony w lekki myśliwiec pościgowy lub szybką maszynę rozpoznawczą. Stosowną umowę podpisano w 1939 roku. Myśliwiec oznaczono jako Bugatti 110P.

2. Maszyna była bardzo awangardowa konstrukcyjnie w stosunku do klasycznych samolotów myśliwskich tamtego okresu. 

Myśliwiec miał być uzbrojony w cztery działka lub kaemy, zamontowane po dwa w każdym skrzydle, oraz 37-mm działko strzelające przez piastę śmigła. Przewidziano też instalację tlenową dla pilota i samouszczelniające się zbiorniki paliwa. Większość założeń myśliwca nie jest znana, ale prawdopodobnie miał być większy niż 100P i napędzany silnikami o mocy 525 KM każdy oraz posiadać nowe, trójłopatowe, przeciwbieżne śmigła. Prędkość maksymalną myśliwca oszacowano na aż 885 km/h, co było wartością niespotykaną wśród klasycznie napędzanych maszyn myśliwskich tamtego okresu. 

Ze względu na upadek Francji samolot nigdy nie wyszedł poza wstępną fazę projektowania. Natomiast prototyp maszyny wyścigowej 100P był prawie kompletny. W czerwcu 1940 roku został rozebrany na części i ukryty w stodole 50 km na północny wschód od Paryża. W latach 70-tych trafił do Stanów Zjednoczonych gdzie przeszedł renowację i obecnie można go podziwiać w Muzeum EAA AirVenture w Oshkosh w stanie Wisconsin.

 ***

Źródła fotografii: 

  1. https://imodeler.com/2014/05/32nd-scale-bugatti-100p/
  2. https://imodeler.com/2014/05/32nd-scale-bugatti-100p/

Bibliografia:

Labels:

Komentarze

Prześlij komentarz